Workshops

"Het is me gelukt om weer met woorden te spelen, al is het niet zoals jij dat kunt Eva. Het is hoe ik het kan. Hoe ik ben. En dat is beter. Want jij bent uniek en ik ook en dat maakt het zo mooi."

les(s) is more

je bent nooit te jong om te leren

Als cursusleider voor ‘Zevende Hemel Studies’ geeft Eva bevlogen haar kennis door over de trouw- en poëziewereld. Ze staat voor de klas op basisscholen als gedichtenjuf en stoomt toekomstige en huidige collega’s klaar voor alle seizoenen in hun carrière als spreker en/of schrijver. Neem contact op met Eva als je wilt leren dichten, spreken en improviseren (of wanneer je gewoon zin hebt om je mateloos te laten inspireren).

Trouwambtenaar of ceremoniespreker worden

Wil jij trouwambtenaar of ceremoniespreker worden? Is het jou op het lijf geschreven het verhaal van een ander te schrijven? Weet je – net als ik destijds – zeker dat dit je past, maar nog niet zeker hoe de toga je past?

Kom en vaar dan een stukje mee in mijn huwelijksbootje, laaf je aan mijn ervaring en kennis en gun jezelf dat windje mee voor wanneer je zelf het ruime sop kiest.

Van beschrijving naar beleving

Bij de ontmoeting zeg ik tegen verloofden vaak: “Als jullie je verhaal aan mij geven, kan ik het jullie daarna weer cadeau doen.” Maar hoe kun je datzelfde verhaal – dat iedereen meestal al kent – toch opnieuw cadeau doen terwijl iedereen het al kent? Hoe kun je tijdens de toekomstmuziek ongestoord terug neuriën?

Met beide benen
in hemel zeven

Een lichtvoetige workshop voor trouwambtenaren en ceremoniesprekers; van obstakels tot leien dakjes (en alles daartussenin).

‘Met beide benen in hemel zeven’ gaat over de ontnuchterende rol van degene die regisserend meedeint op wolken van anderen. Welke vluchtroutes hij of zij daarbij dient te nemen en hoe tussendoor aards te landen.

Liever dichter dan verder

Hoe vang je gevoel in taal en vertaal je wat eindeloos lijkt tot een kern? Hoe maak je zinnen van woorden en beelden van flarden? Kom dichter en dicht mee.

Schrijver

Vroeger wist ik het zeker, ik moest het toneel op. Ik moest zinnen in mijn hoofd en woorden uit mijn mond. Trillen op mijn benen en vliegen door de lucht. Eerst achter de gordijnen en er daarna tussenin. Zweten onder lampen en niemand zien, maar alles horen. Ik moest faam, publiek en artistiek. Wijde broeken, rare haren en in opperste concentratie naar een verte staren.